Imkerweetjes

Hieronder een berichtje uit de Standaard (B) van 11 juli 2014

Imkers waarschuwen voor amateurisme …
Imkercursussen en bijenkasten verkopen als zoete broodjes. Maar bijen lijden stilaan onder hun populariteit omdat steeds meer onervaren imkers een bijenvolk houden. Ondanks een vrachtwagen goede bedoelingen levert dat meer dode bijen dan honing op.
In de slipstream van de alarmerende berichten over bijensterfte willen mensen imker worden en een bijenvolk houden. Om de bloemetjes en bijtjes een handje te helpen.

• Bijen zijn het slachtoffer van hun eigen populariteit
• Stadsimkers roepen op om niet onbezonnen aan bijenteelt te beginnen
• “Mensen vergeten dat bijen veel zorg nodig hebben. Je zet toch ook geen koe in  je stadstuin als je niet weet wat ze nodig heeft?”

Wel, met bijen is het net zo : “het is meer dan een kastje in de tuin. Het zijn dieren.”

Bij de winkel Honingraat in Belsele (B) zien ze hen steeds vaker: nieuwe gezichten op zoek naar een bijenkast. Want in de slipstream van de alarmerende berichten over bijensterfte willen mensen imker worden eneen bijenvolk houden. Om de bloemetjes en bijtjes een handje te helpen.
Veel wereldverbeterende bedoelingen dus, maar imker zijn vergt een pak kennis en ervaring. En dus keren veel startende bijenhouders na amper een jaar ontgoocheld terug naar de winkel: plantje groot, bijenvolk dood.
“Zo bereik je dus het tegenovergestelde.”

Ook de Brusselse imkervereniging SRABE (Société Royale d’Apiculture de Bruxelles et ses Environs) ziet de populariteit van bijen houden elk jaar toenemen.
“Onze nieuwe tweejarige cursus, goed voor zeventig deelnemers, was na 3,5 minuut vol”, zegt Yves Van Parys. Eenzelfde verhaal klinkt voor de cursussen in Vlaanderen en Wallonië. De SRABE is blij met de aandacht voor onze bezige bijen, maar wil toch een aantal belangrijke kanttekeningen maken. Vooral gericht aan de stadsimkers, omdat daar de grootste groei zit. Vier gevleugelde woorden voor een gezond bijenvolk. En een gelukkige buurt !

De vier geboden:
Spreiding: ook bijen moeten eten. Een bijenvolk heeft daarom tot vijftig kilo stuifmeel per jaar nodig. Voor wie niet thuis is in deze materie: dat is zeer veel. Vooral in de stad is het daarom belangrijk om je kasten te spreiden, zodat er in de buurt voldoende groen per
bijenvolk is. Besef dat je je schuldig maakt aan genocide als je tien bijen kasten op je dak wil.
Zwermen: zijn bijen met te veel, dan delen ze zich op en start de ene
helft een nieuw koninkrijk op een andere plek. In de stad ligt zoietsmoeilijk, tenzij je een snelle manier zoekt om een buurtoorlog te starten.
“Splits je volk daarom zelf op tijd.” Met agressieve bijen krijg je geen honing, alleen maar vijanden.
De buren: wie beslist om bijen te houden, beslist dat indirect ook voor alle buren. Want de beestjes vliegen tot twee kilometerver. Spreek erover met je buren om te voorkomen dat de bijenkast vleugels krijgt.
Kennis: volg een imkercursus voor je er zelf aan begint.Bijen houden is behalve romantisch vooral moeilijk en tijdsintensief.
“Elk volk heeft een eigen karakter”, klinkt het bij de Honingraat. “Dat kun je niet leren, daar kun je enkel mee leren omgaan. Je hebt soms jaren ervaring nodig voor je weet hoe je een bijenvolk moet verzorgen. Met dat verschil dat als je het niet goed doet, je het dier
niet naar het dierenasiel kunt brengen maar dat ze sterven. Iets wat we tot onze spijt nog te vaak zien gebeuren.”

Sarah Vankersschaever in De Standaard van 11 juli 2014

http://www.standaard.be/cnt/dmf20140710_01174677